Sonrasında ise çocuklarınız dış ortamlarda da yardımlaşmayı öğrenebilirler. Çocuğunuzu yanınıza alın ve yardımı onları da işin içine katarak yapın. Bugün paylaşmayı öğrenen çocuklar, yarının ‘yardım elçileri’ olur diye düşünüyorum. Bu konuda ailelere büyük görev düşüyor.

Günümüzde gelişen teknolojiyle dünyanın öteki ucundaki muhtaç insanlara yardım etmek çok daha kolay hâle geldi, fakat bu kolaylık çocuklarda yardımlaşma ve paylaşma duygusunu azaltıyor. Eğer aileler çocuklarına bu duyguyu kazandırmazsa gelecek nesiller “yardımlaşma” nedir bilmeyecek. İnsanların yaşadığı üzüntü verici durumları, dertleri ve sıkıntıları paylaşarak, yardımlaşarak azalır.

Evde anne ve babasının gün içerisinde karşılaştıkları zorluk ve sıkıntıları birlikte yardımlaşarak çözmeye çalıştığını gören çocuklar, yardımlaşmanın ve dayanışmanın değerini daha iyi anlayacaktır.

Bayramlar, belirli gün ve haftalar gibi kültürel önem taşıyan zaman dilimlerinde toplumsal kaynaşmaya katkı sağlayacak faaliyetlere, aileler çocukları ile birlikte katılmalı.

Aileler, çocuklarının çevresinde ve okulunda planlanan sosyal dayanışma ve yardımlaşmayı amaçlayan projelere katılımı desteklemeli.

Çevrenizde kurulan birçok vakfın amacı da budur aslında. Çocuklarınıza bu vakıfları gezdirmeli ve ne için kurulduklarını anlatmalısınız. Bu yardımlaşmanın ne kadar önemli bir davranış olduğunu kavramasında çok faydalı olacaktır. Hatta eğer imkânınız var ise hiçbir karşılık beklemeden böyle vakıflarda çeşitli yardımlaşma faaliyetlerine katılabilirsiniz.

Güney Afrika’da, Filistin’de, Gazze’de, Arakan’da, Halep’te yardıma muhtaç binlerce insanın gelecek duyarlı nesillere ihtiyacı var. Gelecek nesil yardımlaşmayı öğrenmeli. Bunu yaparken de çocuğunuza yardımlaşmayla ilgili öyküler okuyun. Çocuğa bu bilinci, öyküler ve hikâyelerle aşılayabilirsiniz ve çocuklarınızı da yaptığınız yardımlara dâhil edebilirsiniz.