Yalnızca yetişkinler depresyona girmez, çocuklar ergenlerde zaman zaman depresyonu yaşayabilirler. Kesitsel bir şekilde bakıldığında toplumdaki çocuk ve ergenlerin yüzde 5 inde depresyon görüldüğü söylenebilir. Tanım olarak depresyon çocuğun veya ergenin kişinin sosyal işlevlerini ve günlük yaşama dair etkinliklerini rahatsız edecek, bozacak dereceye ulaşmış üzüntü, melankoli veya keder durumudur (www.wikipedia.org)

Çevresel stresin yoğun olduğu çocuklar, öğrenme sorunu yaşayan, akademik sorun yaşayan, davranım sorunu olan çocukların depresyon yönünden daha yüksek risk içerdiğini söyleyebiliriz. Diğer yönden sıklıkla çocuklarda saptanan depresyon ailede de bir depresyonu olan birey olduğuna işaret etmektedir.

Depresyon ile ilgili değişiklikler çocuklarda her zaman yetişkinler gibi bulgu göstermez. Çocuk psikiyatristleri sıklıkla görüşmelerinde bu konuda ailelere ek bilgi sunacaktır. Aşağıdaki bulguların birinin veya birkaçının süreklilik göstermesi çocuklarda depresyon belirtisi olabilir:

Sürekli ağlamaklı olmak, üzgün kırgın görünüm
Keyif aldığı aktivitelerden uzaklaşmak, yapmaktan kaçınmak
Umutsuzluk
Sürekli can sıkıntısı: enerjisizlik
İçe kapanma, konuşmanın azalması
Suçluluk duyguları, öz saygıda azalma
Başarısızlık veya red edilmeye aşırı tepki göstermek
Çabuk sinirlenme, öfke hali
Sosyal ilişkilerde çatışmaların ön planda olması
Karın ağrısı, baş ağrısı gibi fiziksel sorunlar
Okul ve akademik başarıda düşme
Uyku ve yeme düzeni ile ilgili değişiklikler
Evden kaçma
Aile içi çatışmalarda artış
Kendisine veya çevresine zarar verici davranışlar
İntihar düşünceleri